Selamat Datang

Met de bus van Thailand naar Maleisie worden we direct gefronteerd met een andere cultuur en geloof. Islam is de belangrijkste godsdienst maar er heerst wel geloofsvrijheid :Chinezen (Buddist), Indiers (Hindu) en Malay (Islam).

Op de overzet boot naar onze eerste bestemming Georgetown worden we door een Moslima aangesproken. Ze heeft interesse in onze plannen en we krijgen een lift aangeboden tot het centrum. Haar man staat haar op te wachten en we verwachten een typische moslim kerel met baard en hoedje maar het blijkt een jonge gast te zijn met lang haar die in een black-metal bandje speelt. Echt grappig!
Georgetown is de hoofdstad van het eilandje Penang aan de west kust dat volledig beheerst wordt door chinezen en Indiers. We vragen ons zelfs af of er welke 'echte' malay bestaan en hoe ze eruit zien. Daar dit land nog maar 50 jaar independent is en ervoor steeds door andere landen veroverd is geweest.

Na zoveel weken hete zon was het tijd om koelere oorden te verkennen. De Cameron Highlands in centraal Maleisie zijn echt een hoogtepunt. Vele bewoners leven er van de landbouw. Theeplantages, fruit teelten en allerlei groetenboeren verdien er hun kost. De omgeving straalt een bergdorp uit met houten huisjes, af en toe een regenbui,...maar we zitten hoedanook in de tropen dus een jungle is er ook. We hebben zeer toffe jungle paden afgewandeld op zoek naar de theeplantages. Ze zijn echt magnifiek...het lijkt op een grote aangelegd tuin.
Lekker Indische keuken van smorgens tot savond wordt na enkele dagen wat teveel van het goede. De laatste avond zijn we een Duits restaurant binnen gestapt en hebben worst met stomp gegeten....MMmmm
We zijn op bezoek geweest naar een strawberry farm waar de eigenaar vol trots uitleg gaf over zijn plantage en de nieuwste methoden. De aardbeien plantjes laten ze overbrengen van Nederland. Nederland is niet enkel voor ons het bloemem en plantenrijk.

Het nationaal park Taman Negara is nog redelijk gespaard gebleven van ontbossing en daarmee een unicum. Toen wij er aankwamen was het ontzettend hard aan het regenen waardoor de leeches zeer actief worden. Onze eerste tocht door dit park is een vlucht geweest voor deze diertjes. Elke 5 minuten moest je je voeten checken en de beestjes eraf tikken. Ze zijn zeer hardnekkige zuigers maar spreiden geen ziektes voort. Op het einde van de 6uur durende tocht had ik geen enkele beet. Steven daarentegen had verscheidenen zuigplekken op zijn voeten en zelfs op zijn rug. Deze suckers spuiten een soort bloedverdunner in je zodat de kleine wond toch wel een tijdje kan bloeden.
Daar we echt geen zin hadden om de andere tochten op die manier af te leggen zijn we hier vroeger dan voorzien vertrokken.

De Petronas torens worden door de Malay graag als identificatie gebruikt voor hun gesofisticeerde hoofdstad Kuala Lumpur.
Chinatown is the place to be voor de leuke guesthousen. En daar het Chineze nieuwe jaar gevierd wordt heerst er een drukte van gewelste. Ons guesthouse is een leuke plek om hieraan te ontsnappen. We hebben enkele leuke zitplaatsen waar we TV kunnen zien, dvd's kunnen uitkiezen, gewoonweg lekkere thuisgevoel.
Ietsje buiten Kuala Lumpur bevindt zich de grootste indoor klimmuur van Azie. Van verveling kwam geen sprake en onze fysiek hebben we hierbij dan ook weer wat getraind.
Na 7 dagen stadhopping vliegen we richting Sabah, een semi autonome staat binnen Maleisisch Borneo waar je nog 'echte' natuur kan vinden. We zijn niet direct verkocht aan de kleine en vaak vuile steden en het regenseizoen maar we hebben gezien wat we wilden zien: BEESTJES.
De eerste dagtrekking op het eilandje Gaya vlakbij de hoofdstad Kota Kinabalu laat me een pijnlijke herinnering achter. We wandelden door de jungle en zien op onze terugweg een andere padje waar je over een provisoir brugje moet lopen. Heel voorzichtig zet ik mijn eerste stap en AAUuw...ik zak erdoor. Ik loop nu al 2 weken met een pijnlijke blauwe bil. Maar het is nog niet zo erg dat we de helicopter van de voorzorg moesten bellen! (inside joke voor onze vrienden van Deurne)
Betreffende de beestjes: Urang Utangs hebben onze blik gekruisd in het opvangcenter Sepilok. Hier worden wezen heropgevoed in een semi-wilde omgeving. Persoonlijk vonden we het niet de moeite. Je kan dan beter naar de Zoo van Antwerpen gaan....he Dennis!
Tijdens een 3-daagse trekking stonden we oog in oog met wilde olifanten, de uiterst zeldzame Proboscis monkey die enkel terug te vinden is in Borneo en allerlei bizarre insecten. Die aap heeft een fantastisch mooie vacht - het lijkt alsof ie een ouderwets vliegenierspak aan heeft. De mannetjes hebben een verschrikkelijke grote neus en ze zien er ontzettend lomp en lam uit. Ze worden hier de Dutchman genoemd.
De hornbill vogel (die van de zelfmoord scene te Thailand) vloog ons geregeld over het hoofd.
Voor de ongerepte natuur zoals je in de boekjes kan terugvinden moet je dus echt naar dit deel van de wereld komen.
Buiten de regenwouden is ook de onderwaterwereld hier zeer befaamd. Semporna is de basisplaats waar we een duiktrip. Eerst waren we nog aan het twijfelen om gewoonweg te gaan snorkelen maar we konden deze kans niet laten liggen. Vooraleer we de diepte in mogen moeten we enkele skillz onder de knie krijgen. Belangrijkste is de ademhaling: daar we gewoon zijn om door onze neus te ademen is dit even aanpassen. In geval van nood moeten we ook onder water elkaar helpen en ademhaling apparaat overnemen,... Na wat oefenen waren we ready om die nieuwe wereld te ontdekken. We hebben in totaal 3 maal een uurtje onder geweest tot een diepte van 13 meter. Het was een redelijk relaxte ervaring waar we vollop hebben kunnen genieten van de gekleurde vissen en 4 waterschildpadden. Telkens waren deze dieren aan het slapen. Een van hen werd wakker van ons nieuwsgierige blikken en begon te zwemmen naar het oppervlak.... echt formatastisch als de schildpad boven je zwemt met enkel de luchtbellen van je snellere ademhaling die naar omhoog borrelen.

Het stadje Tawau trekt amper toeristen dus we zijn niet ongemerkt gebleven. In elke cafe/restaurant/winkeltje waar we al waren langs geweest en nogmaals passeerden werden we uitbundig begroet.Je voelt je een echt ster. Van hieruit konden we terugvliegen naar Kota Kinabalu waar we een vlucht hadden naar Kuala Lumpur. Het prijskaartje voor de 45 minuten durende vlucht was 20 euro meer dan de busrit van 10 uur....de keuze was dan makkelijk gemaakt.

Op het vaste land Maleisie hadden we nog 1 bestemming: Melakka. Deze havenstad is steeds veroverd geweest door eerst de portugezen, Nederlanders en later ook de Britten en heeft hierdoor een gezellig koloniaal karakter. 'Savonds branden er overal rode sfeerlichtjes. Het lijkt een beetje op een groot bordeel maar dan zonder de dames van plezier. Een echte sfeermaker.


Vele groeten aan iedereen!