Vietnam in een notedop

China achter ons gelaten moeten we bekennen dat het onze verwachtingen heeft overtroffen. In de eerste plaats waren we niet vol aanzien om China te doorreizen maar daar we via de transmongolische route in Beijing aankwamen hadden we eigenlijk geen keus.

Gisteren voet aan wal gezet te Cambodja...eindelijk want Vietnam had meer iets van reizen langs de Spaanse costa's. We willen het land niet afbreken maar hebben enkele verkeerde keuzes gemaakt waaronder de aankoop van een open-tour busticket. Dit houdt in dat je 1 ticket hebt met verschillende, zelf te bepalen tussenstops. De prijs is uiterst voordelig dat zelfs de lokale mensen hieraan de voorkeur geven. De lage prijs is mede door de sponsoring van de overheid en verschillende hotels waar de bus halt houdt.Dit maakt het reizen zeer makkelijk, zeker als je het vergelijkt met reizen doorheen China.

Na het actieve China hadden we nood aan ontspanning en daarvoor hebben we gekozen om snel richting strand te gaan. Het hoge Noorden hebben daarbij links laten liggen.

Na de hoofdstad Hanoi, die voor ons niet echt spectaculair is, zijn we naar Halong Bay gereist. Deze regio staat bekent om zijn talrijke eilandjes gevormd door karstgebergten. Met een georganiseerde trip per boot met 1 overnachting maken we de overzet van vaste land naar het grootste eiland Cat Ba. Onze eerste dag zonnebaden achter de rug.

Een pareltje van wat we gezien hebben in het Noorden was Ninh Binh. Met een gehuurde brommer rijden we 's morgens vroeg naar de grotten van Tam Coc. Hier wordt je per boot, door moeder en dochter geroeid door een kanaal tussen rijstvelden naar 3 grotten waar je onderdoor vaart. Wij grote Westerlingen moeten onze hoofden laag houden.
Hierna zijn we met de brommer verloren gereden langsheen de prachtige kleine straatjes, gebergten en rijstvelden. Het was een lange maar nooit te vergeten rit.
Het Cuc Phuong nationaal park waar we wilden overnachten hebben we diezelde namiddag verlaten omdat een slaapplaats + gids ter plekke te duur was voor ons budget. De wandeling naar een '1000 year old tree' hebben we wel gedaan. Die boom is echt GIGANTISCH.

Elk jaar teisteren 7 thyfoons het land. Tijdens de busrit naar Hue moest de bagage uit het ruim gehaald worden omdat de straten blank stonden en er water in liep. Opmerkelijk is dat de mensen er hier zeer makkelijk mee omgaan...het leven gaat letterlijk gewoon door. Tot onze knieen onder water ploeterde we naar ons hotel. Het heeft iets lachwekkend.....maar als je de schade bekijkt van de huizen, mislukte velden en dan nog maar te zwijgen over de slachtoffers ontgaat het lachen je. We hebben nog veel geluk gehad, een week na we vertrokken uit deze regio was er geen verkeer meer mogelijk in en uit de stad. Ongeveer 2000 toeristen hebben enkele dagen vast gezeten.

Na ongeveer 3 maanden niet te hebben geshopt konden we het in Hoi An niet laten. Dit stadje staat bekend om zijn talrijke tailor shops. Van kop tot teen kan je je hier in een custom made pak laten zetten.

The central Highland is een van de mooiste regio van Vietnam. De honeymoon bestemming Dalat heeft ons nog niet kunnen overtuigen om te trouwen!? Het heeft ons wel een onvergetelijke ervaring gegeven: abseiling en canyoning. Een georganiseerde tocht via 'Ghecko tours' (ik had belooft om hen via deze weg te promoten) met 1 Duitser en 2 Engelsen en een fantastische gids. Na enkele droge afdalingen ter voorbereiding hadden we 3 watervallen, waarvan de hoogste 28 meter als uitdaging. Stefanie heeft het nodige respect afgedwongen bij de mannelijke deelnemers omdat ze alles heeft meegedaan.

Wie verwacht er in een land als Vietnam zandduinen.....wel wij hebben ze gezien. De baai Mui Ne heeft daarnaast nog een fantastisch en niet toeritisch strand in de aanbieding. Na zoveel zon had Steven een zonneslag opgelopen met enkele dagen hevige hoofdpijn als gevolg.

Saigon is voor ons meer hoofdstad dan Hanoi. Maar wij bepalen nu eenmaal niet de politieke instelling... he.
Hier hebben we een bezoek gebracht aan de bekende Cu Chi tunnels van de Vietcong. Deze tunnels zijn 250 km lang en verbinden 6 dorpen. De originele tunnels hebben een afmeting van 80 op 60. Een deel is vergroot voor de big Yankees op bezoek. Wij hebben gevraagd naar een tochtje door de echte. Benauwd, warm en claustrofobisch.
Hoewel het gezien de geschiedenis niet echt toepasselijk is maar omdat Steven er echt naar uit keek, heeft hij als een echt rambo geschoten met een M16...en nee niet op levende dieren. Het was meer een kermisattractie.
Onwaarschijnlijk hoe listig de Vietcong te werk ging tijdens de oorlog. Het gesofisticeerd leger van de Amerikanen was hier niets bij. De Vietnamezen hebben dan ook de Amerikanen een poepje laten ruiken.

De overgang naar Cambodja verliep via de vruchtbare omgeving van de Mekong Delta. Deze regio bestaat uit duizenden kanalen en het leven speelt zich hier echt af op het water. Spijtig dat onze visa niet langer geldig was want hier hadden we langer kunnen vertoeven.

Na 30 dagen Vietnam zijn we niet overtuigt om hier nogmaals naar toe te komen. We hebben mooie dingen gezien maar het commerciele karakter maakt het niet aantrekkelijk voor de individuele reiziger. De reisgids Lonely planet gaf geen alternatieven.
Alles is te koop en niet voor een beetje!

We mogen geen appels met peren vergelijken maar China had veel meer in zich dan de draak van Vietnam.

SenS