Cambodja...same same but really different

Ho Ho Ho
Allereerst wensen wij iedereen warme en gezellige kerstdagen toe.

Na een minidipje te Vietnam hebben we onze reizigersspirit helemaal terug gevonden in Cambodja.

In Phnom Penh aangekomen werden we snel met de gruwelijke feiten geconfronteerd die nog niet zo lang geleden hier plaats hadden. Een bezoek aan het Tuol Sleng museum en de killing fields laat je niet ontroerd. Deze voormalige school die tijdens het regime van Pol Pot dienst deed als gevangenis is nu een museum. Elke gevangenen werd bij aankomst en na foltering gefotografeerd. Deze fotos zijn nu tentoongesteld en geven de gruwelijke gebeurtenissen prijs. Bij de opdoeking van de gevangenis werden slecht 7 overlevenden teruggevonden. Het zijn deze mensen en de ex-bewakers die als gids werken en je met veel emotie rondleiden. We hoorden van andere bezoekers dat ze enkele dagen met nachtmerries zaten.....het was echt zo gruwelijk.
Wetende dat de Khmer Rouge stand heeft gehouden van 1975 tem 1979, bezef je dat de meeste mensen die je op straat tegenkomt deze verschrikkingen van dichtbij hebben meegemaakt.

Elk jaar vallen er nog steeds slachtoffers ten gevolgen van landmijnen. KInderen die het vinden en ermee spelen, niet wetende dat ze een tijdbom in hun handen hebben. Farmers die het land aan het bewerken zijn en op een paar seconden tijd geen benen meer hebben.
Er is een wereldverdrag dat verbied om verder landmijnen te produceren. Enkel de 3 grootmachten Amerika, China en Rusland hebben het niet ondertekend.
Na een bezoek aan het landmijn museum te Siem Reap zal blijken waarom ze dit niet ondertekenen omdat ze tevens de grootste fabrikanten zijn. It's all about the money ten koste van....

Na Phnom Penh hebben we 2 daagjes in het rustieke dorpje Battambang doorgebracht. Wat gecruised met een gehuurde brommer maakten we kennis met de slechtse wegen van Zuid-Oost Azie. Blij dat we savonds onder een koude douche konden kruipen om van het stof verlost te zijn.

Vaak vinden we de sub-hoofdstad van een land meer de moeite dan the main capital. Dit geldt ook voor de culturele must see van Cambodja....Siem Reap. Hier vind je de bekende Ankor ruines. Eigenlijk hadden we al een beetje onze buik vol van tempels na China en Vietnam. Maar na even twijfelen hebben we toch een 3-daags ticket gekocht (80 dollar per persoon)om deze ruines grondig te kunnen verkennen. En...we hadden er zelf langer kunnen blijven. Het was buitengewoon indrukwekkend. De bekendste en tevens grootste tempel (Ankor wat) trekt de meeste bezoekers aan maar er zijn er ook wat meer afgelegen en volledig overwoekerd door de jungle die je wil blijven ontdekken. Een echt Indiana Jones experience.
Hier hebben we Line en Dave weer tegen gekomen. Ze komen van Thailand en gaan eerst nog langs de hoofdstad (regeling visa Laos) waarna we terug afspreken om samen de grens van Laos over te gaan.

We reizen nog wat verder de culturele toer op richting Noorden waar nog meer overwoekerde Ankor ruines op ons wachten.
Daar deze route niet makkelijk toegankelijk is door de uitermate slechte wegen was het vervoer regelen geen makkie. We hebben een veel te dure taxi ,in een laadbak van een pick up en een gratis lift op het dak van een minivan achter de rug. De laatste was echt de moeite omdat je een mooi uitzicht hebt over het landschap.
Het dorpje Ko Ker waar we de eerste nacht sliepen bestond uit 1 stoffige zandstraat. Elektriciteit werd opgewekt door generatoren van 18u tot 22u. Het sanitair bestond uit een stenen kruik gevuld met koud water.

De Mekong rivier die Cambodja doorkruist langs de Noord Oost kant is het habitat voor de uiterst zelfzame Irrawaddy dolfijnen. In het stadje Kratie waar we Line en Dave opwachten om samen een boottochtje te maken om een glimp op te vangen van deze dieren. Het blijkt echt een toeristische attractie te zijn. Een 10-tal bootjes die in het midden van de rivier staan te wachten tot er een dolfijn zich laat zien.
We hadden een gehuurde brommer waarmee we met z'n vieren naar de aanlegsteiger reden. Hier in Cambodja is het een normale zaak om met meer dan drie op een brommer te zitten. Bij terugkeer naar ons geusthouse was de roddelpers al langs geweest. Want de eigenaar van de brommer wist dat we er met 4 hadden opgezeten en beweerde dat de veer van de brommer kapot was. Waarschijnlijk uit frustratie omdat ze geen 2 brommer konden verhuren. Na heel wat heisa moesten we 2 dollar betalen.

Na enkele dagen relaxen was het tijd voor wat actie. In Banlung, het uiterste Noorden van Cambodja, zijn we met zijn allen op trekking gegaan in de jungle. Eten en baggage voor 4 dagen, gids en 2 draagjongens. Doel van de trip is een prachtige waterval van 30 meter met een mooie blue lagoen. We sliepen in hangmatten met muggennet in een zelfgemaakt kamp. Gewekt worden door het gezang van de gibbons, het slapen in een hangmut midden in de jungle, gewoonweg alle geluiden van de fauna en flora maakten deze tocht onvergetelijk! Als ontbijt aiki's, smiddags en savond stond er rijst met groentjes op het menu. We hadden zelfs een levende kip bij die we de voorlaatste avond geslacht hebben. We hebben er niet van gegeten. De nacht bij de waterval moesten we voor het slapen elkaar checken op bloedzuigers. Deze waren ondanks het droge seizoen overvloedig aanwezig.

Na de trekking hadden we 1 opmerking omtrent het eco-toerisme van onze begeleiders. Er heerst hier geen bewustmaking van afvalbeheer. Via de organisator vernamen we nadien dat de reden hiervan is dat nog niet zo lang geleden de kunststofverpakkingen geintroduceerd zijn. Daarvoor werd alles verpakt in bananenbladeren en konden ze het zonder gevolgen op straat gooien na gebruik.

Met een beetje spijt moeten we Cambodja verlaten omdat onze visa van een maand verlopen is. We hadden nooit gedacht hier zo lang te blijven. Een echt aanrader voor wie nog wat ongerepte streken wil verkennen.

We zitten nu in Laos en hebben het hier ook naar onze zin. Alles lees je in het volgende reisverslag.

Alvast een gelukkige nieuwjaar aan iedereen.
Dikke kussen
SenS