LAZY LAOS

Hey Hey Hey,

jullie hebben er even op moeten wachten maar hier zijn we weer...
Door de komst van Britt en Sarah kunnen we ons niet teveel tijd op het net veroorloven. Vandaag hebben we ze toch even kunnen achter laten met een fruit shake en een pad thai.

Laos ligt reeds een 2-tal weken achter ons maar er moeten toch enkele dingen gezegd worden.
Op Don Det (eilandengroep te Zuid Laos) heerst een super relaxte sfeer. Overdag een toereke maken met de fiets naar een van de andere eilandjes. Je kan hier ook de Irrawaddy dolfijnen opzoeken in de Mekong rivier, op tocht gaan naar prachtige watervallen en stromen en natuurlijk lekker luieren in de hammock aan je hutje.
Electriciteit wordt opgewekt door generatoren die enkel actief zijn van 18u tot 22u. Onze eerste avond hebben we doorgezakt met Line en Dave maar toen het tijd werd om te douchen was er geen stroom meer. Met een kaarsje in de hand kom je door het hele....badkamer! Toch wel een romantische manier om proper het bed in te gaan.
Deze plek is zo'n idylische plaats dat indien je er langer dan 3 dagen blijft je er niet meer weg geraakt.

Na 2 dagen rust hadden we het wel gehad met deze toch wel TE relaxte sfeer en zijn we verder gereisd naar Pakse. Hier kom je voor de vele watervallen in alle formaten en de koffieplantages. We hebben geleerd dat de belangrijkste koffiesoorten bestaan uit Arabica en Robusta bonen. We hebben de pure koffie mogen proeven maar prefereren toch een blended smaakske van Nescafe.

Het dorpje Tha Kheak is de uitvalsbasis voor een 3 daagse 'off the beaten track' motortocht door prachtige natuur met als einddoel een van swereld mooiste en fascinerendste grot. De brommers die door het guesthouse verhuurd worden zijn van zo'n slechte kwaliteit dat ze volgens ons zelfs niet meer door een local gebruikt wordt. Maar we hadden niet veel keus en hebben ons oog laten vallen om een goedkoop model. Met het verkeerde been uit bed gestapt kon de dag alleen maar beter worden....fout natuurlijk. Gedurende deze 3 dagen hebben we meer onderdelen moeten herstellen dan de brommer oorspronkelijk rijk was. Allereerst liet de kettingkas het afweten en heeft Steven deze eraf getrokken. Een tandwielbout was losgekomen en als we dit niet tijdig hadden opgemerkt dan hadden we een bezoek moeten brengen aan de dokter. En als kers op de taart rijden we een lekke band om 17u avonds in de middle of nowwhere. Gelukkig dat er regelmatig vrachtwagens langs kwamen zodat we voor een pakje sigaretten mee konden naar het volgende dorp. Hoewel onze frustratie super groot was door de veel te hoge facturen, de afzetterij omdat we buitenlanders zijn was ons verstand toch zo slim om alle kosten op papier te laten zetten. Met een klein hartje hebben we de brommer na de trip teruggebracht en hebben alles terugbetaald gekregen....deze spontane samenwerking is echt uiterst zeldzaam in Zuid Oost Azie.

De lokale bus naar Phonsavan zou een rit van 8 uren moeten worden maar door de slecht weg en teveel water is deze rit uitgelopen op een 14 uren durende tocht door de meest prachtige natuur van Laos. Deze weg is slechts berijdbaar tijdens het droge seizoen....en dan nog verloopt het stroef. Tijdens de eerste panne ontmoeten we een Belgisch koppel op de fiets. Ze spraken over communistische rebellen die daar actief zijn en zich in de bergen schuil houden. Nadien viel ons oog op de dikwijls gewapende busbegeleiders. Geeft toch wel een raar gevoel als je op de bus zit met een gewapende begeleider. De lokale bevolking wenst er ook niet over te spreken dus als toerist ben je totaal radeloos in het wat en waarom.

Het stadje Luang Prabang is Unesco erkend en door de koloniale periode heerst hier een gezellige franse sfeer.
Hier spreken we terug af met Line en Dave om samen oudejaar te vieren. We hadden besloten om die avond niet op ons budget te zien en hebben een restaurant gevonden waar je voor 10 dollar per persoon aan het buffet a volonte mocht aanschuiven. Aardappelpuree, bbq, vis, pizza, vers fruit en natuurlijk spirits (sangria en rijstwijn) Buiten de included drank hebben we die avond nog locale bier gedronken. Beerloa van 630 cl kan je kopen voor amper een euro. Dus deze rollen letterlijk van de toog.

De eerste dag van het jaar hadden we een middagbus naar onze volgende bestemming Vang Vieng. Niet helemaal uitgeslapen en nog een beetje hangover besluiten we allebei om een touristill (reispilletje) te nemen alvorens te bus op te stappen. De duizelingwekkende haarspeldbochten konden ons niets meer doen. Bijna iedereen moet gegarandeerd na enkele minuten een kotszakje boven halen.

Buiten het legendarische tuben waar je in een vrachtwagenband verder drijft op de rivier van de ene kroeg naar de andere kan je hier ook fantastisch klimmen. Hoewel Steven veel last heeft van hoogtevrees is hij er helemaal weg van. We gaan dit vervolgen op de meest beroemde klimplaats ter wereld: Krabi te Thailand.

Bij toeval hebben we de meeste landen gestart in hun hoofdstad. Voor Laos stond die op de laatste plaats. Vientiane is een ietwat kleine stad met alweer een koloniale sfeer. Na 2 dagen hadden we de stad verkent en met in gedachten dat we snel Britt en Sarah zouden zien zijn we sneller dan voorzien naar Bangkok doorgereisd.

Verslag van Thailand zal snel volgen.

Vele groetjes
SenS